SYMBOLIKA LICZBY SIEDEM
Od czasów pradawnych liczba siedem jest liczbą świętą, pełną mistycyzmu i ukrytej mocy. Uważana za symbol kosmosu, stworzenia, przestrzeni, czasu, boskości, doskonałości, mądrości, zwycięstwa stała się również symbolem uporu, oszustwa, bólu, skomplikowanej jedności i wiecznego życia. Pojawiła się prawdopodobnie pod wpływem liczby znanych w starożytności ruchomych ciał niebieskich tzw. planet: Słońca, Księżyca, Merkurego, Wenus, Marsa, Jowisza, Saturna, które astrologia uważała za związane z losami narodów.
| Siedem odnosi się do przekazu informacji z góry, a więc do proroctw i wróżb, a także do czynności otaczających to, co święte: kultu, ofiar, nauczania, natchnionej twórczości. Dotyczy wglądu w głębokie warstwy psychiki. Dzieje się tak w stanie skupienia, co kojarzy się z praktyką jogi. Skupienie, czyli zjednoczenie sił umysłu, to stan, kiedy zwykła wielość staje się jednością. Sakralne podejście do świata to znów widzenie zwykłej wielości rzeczy w świetle mistycznego Centrum. Ma to związek z geometrycznym przedstawieniem siódemki: sześć wierzchołków foremnego sześciokąta plus jego środek, co razem tworzy regularny układ sześciu trójkątów: |
 | Według Pitagorejczyków, siódemka była liczbą mistyczną, bo składała się z dwóch szczęśliwych liczb: trójki i czwórki. Babilończycy reprezentowali siedem planet i siedem nieb (trzeba było przejść przez sześć, aby dojść do nieba Anu). Siedmiodniowy tydzień obowiązywał w starożytnej Chaldei i stał się miarą czasu w okresie biblijnym pod prawem mojżeszowym: wg Księgi Rodzaju Bóg stworzył świat w ciągu tygodnia. Biblijny Jakub służył po 7 lat za każdą ze swych żon. W Objawieniu św. Jana mowa jest o siedmiu świecznikach, gwiazdach, pieczęciach, trąbach itd. Siódemka występuje w Starym Testamencie 77 razy. Oto najciekawsze siódemki pojawiające się w naszej historii: |
